Fr.Johnson Punchakonam
ഗ്രീക്ക് മൂലഭാഷയില് രചിക്കപ്പെട്ട ക്രമം. ജെറുസലേമിലെ യാക്കോബിന്റെ ആരാധനക്രമം, അഥവായാക്കോബൈറ്റ് ലിറ്റർജി, ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ ഒരു പ്രാചീന ആരാധനാ ക്രമമാണ്, പ്രത്യേകിച്ച്സിറിയൻ ഓർത്തഡോക്സ് സഭയിലും മറ്റ് സിറിയാക്ക് ക്രിസ്ത്യാനി സമൂഹങ്ങളിലുംഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു. ഈ ആരാധനാക്രമം പരമ്പരാഗത ക്രിസ്ത്യാനിക ലിറ്റർജിയുടെരൂപകൽപനയിലും ആചാരങ്ങളിലും അടിസ്ഥാനമായി, അനേകം ശതാബ്ദങ്ങളായിവളർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
ജെറുസലേമിലെ യാക്കോബിന്റെ ആരാധനക്രമം എന്നത് സാധാരണയായി സിറിയാക്ക് ഭാഷയിലുംഗ്രീക്ക് ഭാഷയിലും ലഭ്യമാണ്, എന്നാൽ അതിന്റെ മൂല രൂപം ഗ്രീക്കിലാണ് രചിക്കപ്പെട്ടത്. യാക്കോബിന്റെ ആരാധനക്രമം ആദ്യകാല ക്രിസ്ത്യാനിക ആരാധനാ ക്രമങ്ങളിൽ ഒന്നായിരുന്നു, അത് ജെറുസലേമിലെ ആദ്യ ക്രിസ്ത്യാനിക സമൂഹത്തിൽ ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ടു.
ഗ്രീക്ക് ഭാഷ ആദ്യകാല ക്രിസ്ത്യാനിക ലോകത്ത് വിദ്യാഭ്യാസം, വാണിജ്യം, രാജ്യാന്തര ബന്ധങ്ങൾഎന്നിവയിൽ പ്രധാന ഭാഷയായിരുന്നു. അതിനാൽ, ആദ്യകാല സഭാ രേഖകളും ആരാധനാക്രമങ്ങളും ഗ്രീക്കിൽ രചിക്കപ്പെട്ടിരുന്നത് അത്ഭുതമല്ല. പക്ഷേ, സിറിയാക്ക് ഭാഷയും ക്രിസ്ത്യാനികആരാധനയിൽ ഒരു പ്രമുഖ ഭാഷയായി വളർന്നു, കൂടാതെ അനേകം ആരാധനാ ക്രമങ്ങൾസിറിയാക്ക് ഭാഷയിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്തു.
സിറിയാക്ക് ഭാഷ
സിറിയാക്ക് ഭാഷ, മധ്യപൂർവദേശത്തെ സെമിറ്റിക് ഭാഷാ കുടുംബത്തിലെ ഒരു പ്രമുഖ അംഗമാണ്. ഇത്ക്രിസ്തുവിനു ശേഷം ആദ്യത്തെ നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ അരാമിക് ഭാഷയുടെ ഒരു രൂപമായി വികസിച്ചു. ഇത്പ്രാചീന സിറിയ, മെസൊപൊത്തേമിയ, ആനറ്റോളിയ എന്നീ പ്രദേശങ്ങളിലെ മതം, സാഹിത്യം, കലാരൂപങ്ങൾ എന്നിവയിൽ വളരെ പ്രധാനമായ സ്ഥാനം നേടി.
ഭാഷയുടെ പ്രാധാന്യം
മതപരമായ പ്രാധാന്യം: സിറിയാക്ക് ഭാഷ ക്രിസ്ത്യാനിക സാഹിത്യത്തിനും ലിറ്റർജിക്കും വളരെപ്രാധാന്യമുള്ളതാണ്. പുരാതന ക്രിസ്ത്യാനിക രചനകളും വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ പരിഭാഷകളും ഈഭാഷയിൽ ആണ്.
സാഹിത്യപരമായ പ്രാധാന്യം: സിറിയാക്ക് ഭാഷയിൽ പല പ്രാചീന കൃതികളും രചിക്കപ്പെട്ടു, ഇത്മധ്യകാല സംസ്കാരത്തിന്റെ ഒരു പ്രമുഖ ഭാഗമ ാണ്.
ഭാഷാശാസ്ത്രപരമായ പ്രാധാന്യം: സെമിറ്റിക് ഭാഷാശാസ്ത്ര പഠനങ്ങളിൽ സിറിയാക്ക് ഭാഷയുടെപഠനം വളരെ പ്രധാനമാണ്, കാരണം ഇത് പുരാതന സെമിറ്റിക് ഭാഷകളുടെ വികാസം മനസ്സിലാക്കാൻസഹായിക്കുന്നു.
ഇന്നത്തെ അവസ്ഥ
സിറിയാക്ക് ഭാഷ ഇന്നും ചില ക്രിസ്ത്യാനിക സമൂഹങ്ങളിൽ, വിശേഷിച്ച് മിഡിൽ ഈസ്റ്റിലുള്ളസിറിയൻ ഓർത്തഡോക്സ്, മാരോണൈറ്റ്, സിറിയൻ കാത്തലിക് എന്നീ സഭകളിലുംഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു. ആരാധനാക്രമങ്ങളിലും മതപരമായ ചടങ്ങുകളിലും ഇത് ഇന്നും ജീവന്റെഭാഷയാണ്. എന്നാൽ, സംസാരഭാഷയായി ഇതിന്റെ ഉപയോഗം കുറഞ്ഞുവരികയാണ്, പക്ഷേപാരമ്പര്യവും സംസ്കാരവും സംരക്ഷിക്കാൻ ചില സമൂഹങ്ങൾ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്.
യാക്കോബിന്റെ ആരാധനക്രമം
യാക്കോബിന്റെ ആരാധനക്രമം ഗ്രീക്ക് മൂലഭാഷയിൽ രചിക്കപ്പെട്ടു എന്നതിനുള്ള തെളിവുകൾനേരിട്ടുള്ളവയാണെങ്കിലും, ഈ ആരാധനാ ക്രമം ഇന്ന് പ്രധാനമായും സിറിയാക്ക് ഭാഷയിലാണ്ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നത്, ഇത് സിറിയൻ ഓർത്തഡോക്സ് സഭയിലും മറ്റ് സിറിയാക്ക് ട്രഡിഷൻ ഉള്ളസഭകളിലും ലഭ്യമാണ്. ഗ്രീക്ക് മൂലം നിന്ന് സിറിയാക്ക് ഭാഷയിലേക്കുള്ള ഈ മാറ്റം ക്രിസ്ത്യാനികആരാധനയുടെ ഭാഷാ വൈവിധ്യത്തിനും വികാസത്തിനും സാക്ഷ്യം നൽകുന്നു.
ഉത്ഭവം
യാക്കോബൈറ്റ് ലിറ്റർജിയുടെ ഉത്ഭവം നിഗൂഢമാണ്, എന്നാൽ പലരും ഇത് ആദ്യകാല ക്രിസ്ത്യാനികആരാധനാക്രമങ്ങളുടെ ഒരു വികസനം ആയി കാണുന്നു. അതിന്റെ നാമം യാക്കോബ്, ജെറുസലേമിന ്റെ ആദ്യ മെത്രാനായ അപ്പസ്തോലനായ യാക്കോബിന്റെ (ജെയിംസ്) പേരിൽനിന്നാണ് ഉണ്ടായത്, അദ്ദേഹം ഈ ആരാധനാക്രമം സ്ഥാപിച്ചുവെന്നു പറയുന്നു.
“ജെറുസലേമിലെ യാക്കോബ്“
“ജെറുസലേമിലെ യാക്കോബ്” യേശു ക്രിസ്തുവിന്റെ അപ്പസ്തോലനും ജെറുസലേമിലെ ആദ്യബിഷപ്പും ആയിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തെ “കർത്താവിന്റെ സഹോദരൻ” എന്നും “നീതിമാനായയാക്കോബ്” എന്നും വിളിക്കാറുണ്ട്. യാക്കോബിന്റെ സ്ഥാനം ആദ്യകാല ക്രിസ്ത്യാനി സഭയിൽഅത്യന്തം പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്, കാരണം അദ്ദേഹം ആദ്യകാല ക്രിസ്ത്യാനിക സമൂഹത്തിന്റെ ആത്മീയനേതാവും മാർഗദർശിയുമായിരുന്നു.
യാക്കോബിന്റെ ജീവിതവും മിഷനറി പ്രവർത്തനങ്ങളും ആദ്യകാല ക്രിസ്ത്യാനിക സഭയുടെവളർച്ചയിൽ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട പങ്ക് വഹിച്ചു. അദ്ദേഹം ആദ്യകാല ക്രിസ്ത്യാനിക ലിറ്റർജിയുടെയുംആചാരങ്ങളുടെയും രൂപകൽപനയിൽ നിരണയകരമായ പങ്കു വഹിച്ചു, ഇതിൽ ജെറുസലേമിലെയാക്കോബിന്റെ ആരാധനക്രമം പ്രധാനമാണ്.
പല ചരിത്രകാരന്മാരും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണം 62-ാം വർഷം എ.ഡി. എന്നാണ് കരുതുന്നത്. യാക്കോബിന്റെ ജീവിതവും മരണവും ആദ്യകാല ക്രിസ്ത്യാനിക സഭയുടെ ഉത്ഭവത്തിനുംവികാസത്തിനും വലിയ പ്രചോദനമായിരുന്നു.
വികാസം
പ്രാരംഭ കാലങ്ങളിൽ, യാക്കോബൈറ്റ് ലിറ്റർജി ഒരു ലളിതമായ രൂപത്തിൽ ആയിരുന്നു, പിന്നീട് അത്സമയത്തിനൊത്തു വളരെ വിസ്തൃതമായ ആചാരങ്ങളും പ്രാർഥനകളുമായി വികസിച്ചു. ക്രിസ്ത്യാനിക ആരാധനയുടെ മറ്റ് രൂപങ്ങളെ പോലെ, യാക്കോബൈറ്റ് ലിറ്റർജിയും കൂട്ടായ്മ, വചനവും കുർബാനയും (യൂക്കാരിസ്റ്റ്) ഉൾപ്പെടുന്നു.
പ്രത്യേകതകൾ
യാക്കോബൈറ്റ് ലിറ്റർജി പ്രത്യേകതയായി സിറിയാക്ക് ഭാഷയിലെ അതിന്റെ ഉപയോഗം ആണ്. സിറിയാക്ക് ഭാഷ ആദ്യകാല ക്രിസ്ത്യാനിക ലോകത്ത് വ്യാപകമായിരുന്നു, അതിനാൽ ഈ ലിറ്റർജിപല സമൂഹങ്ങളിലും സ്വീകാര്യമായിരുന്നു. വിശുദ്ധ ഖുർബാനയുടെ ആഘോഷം, വചനവുംപ്രാർഥനകളും, ആരാധനയിൽ ഗാനരൂപത്തിൽ ചൊല്ലപ്പെടുന്നു, ഇത് ആരാധനയെ ഒരുഗാനാത്മകമായ അനുഭവമാക്കുന്നു.
പ്രസക്തി
ഇന്ന്, യാക്കോബൈറ്റ് ലിറ്റർജി ലോകത്തിലെ ചെറിയ ക്രിസ്ത്യാനിക സമൂഹങ്ങളിൽ ജീവന്റെ ഒരുഭാഗമാണ്, വിശേഷിച്ച് മിഡിൽ ഈസ്റ്റിലും ഇന്ത്യയിലെ ചില ഭാഗങ്ങളിലും. ഇത് ആദ്യകാലക്രിസ്ത്യാനിക ആരാധനയുടെ ഒരു ജീവന്റെ വിന്ഡോ നൽകുന്നു, ഒപ്പം സമകാലിക ആരാധകരുടെആത്മീയ ജീവിതത്തിന് ഗാഢമായ അർത്ഥവും നൽകുന്നു.
അടിസ്ഥാന ക്രമം ഒന്നാം നൂറ്റാണ്ടില് തന്നെ രൂപപ്പെട്ടു എന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു.
ജറുസലേമില് ആയിരുന്നു ഈ ക്രമത്തിന്റെ ഉല്ഭവം. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ജെറുസലേമിലെയാക്കോബിന്റെ ക്രമം എന്നറിയപ്പെടുന്നു.
അന്ത്യോഖ്യയിലെ ഒന്നാമത്തെ സുറിയാനി പാത്രികീസ് ആയിരുന്ന മാര് സേവേറിയോസ് ഗ്രീക്കില്നിന്ന് യാക്കോബിന്റെ ആരാധനക്രമം സുറിയാനി ഭാഷയിലേക്ക് തര്ജമ ചെയ്തു.
അതിനു ശേഷം ഈ ക്രമം സുറിയാനി ക്രമം എന്നും കൂടെ അറിയപ്പെടാന് തുടങ്ങി.
ഗ്രീക്ക് മൂലഭാഷയിലുള്ള യാക്കോബിന്റെ ക്രമം അന്ത്യോഖ്യന് ഓര്ത്തഡോക്സ് സഭയില് ഗ്രീക്ക്ഭാഷയിലും ആറാം നൂറ്റാണ്ടില് ഉണ്ടായ സുറിയാനി ഓര്ത്തഡോക്സ് സഭയില് സുറിയാനിഭാഷയിലും ഉപയോഗിച്ചു പോരുന്നു.
അന്ത്യോഖ്യന് ഓര്ത്തഡോക്സ് സഭയില് വിശുദ്ധ ബാസേലിയോസിന്റെ ദുഖ്റോനോപെരുന്നാളിനാണ് പ്രധാനമായും യാക്കോബിന്റെ ക്രമം പൂര്ണമായി ഉപയോഗിക്കുന്നത്. അതുകൂടാതെചില പ്രത്യേക സന്ദര്ഭങ്ങളിലും ഈ ക്രമം ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്. പൊതു ആരാധനകള്ക്ക്അന്ത്യോഖ്യന് ഓര്ത്തഡോക്സ് സഭ ബൈസാന്റിയന് ലിറ്റര്ജിയും ഉപയോഗിക്കുന്നു.
സുറിയാനി ഓര്ത്തഡോക്സ് സഭയില് ഈ ക്രമം എല്ലാ ആരാധനകള്ക്കും ഉപയോഗിക്കുന്നു.
ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടു മുതല് സുറിയാനി ഭാഷയില് നിന്നും മലയാള ഭാഷയിലേക്കും ഈ ക്രമം തര്ജമചെയ്യപ്പെട്ടു. മലങ്കര സഭയിലാണ് മലയാള തര്ജമ ഉണ്ടായത് എന്നതിനാല് തന്നെ യാക്കോബിന്റെമലയാള ഭാഷയിലുള്ള ആരാധനക്രമം മലങ്കര ക്രമം എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു.
അതായത് 3 പ്രധാന ഭാഷകളില് ഈ ആരാധനക്രമം ഇന്നുപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു.
ഗ്രീക്ക് ഭാഷയില് അന്ത്യോഖ്യന് ഓര്ത്തഡോകസ് സഭയിലും ( ഗ്രീക്ക് ക്രമം )
സുറിയാനി ഭാഷയില് സിറിയക് ഓര്ത്തഡോക്സ് സഭയിലും ( സുറിയാനി ക്രമം)
മലയാള ഭാഷയില് മലങ്കര ഓര്ത്തഡോക്സ് സഭയിലും ( മലങ്കര ക്രമം ) പൗരാണികമായയാക്കോബിന്റെ തക്സ ആരാധനക്ക് ഉപയോഗിച്ചു വരുന്നു.
ഇനി ഈ ക്രമത്തിന്റെ ഉള്ളടക്കം നോക്കാം.
13 അനാഫോറകളാണ് മലയാളത്തിലേക്ക് തര്ജമ ചെയ്യപ്പെട്ടത്.
1) ജെറുസലേമിലെ യാക്കോബിന്റെ അനാഫോറ.
2) മര്കോസ് ഏവന്ഗേല്യസ്ഥായുടെ അനാഫുറ.
3) പത്രോസ് സ്ളീഹായുടെ അനാഫുറ
4) 12 സ്ളീഹന്മാരുടെ അനാഫുറ.
5) യോഹന്നാന് സ്ളീഹായുടെ അനാഫുറ.
6) മാര് സൈറ്റ്സ്തൂസിന്റെ അനാഫുറ.
7) മാര് യൂലിയോസിന്റെ അനാഫുറ
8) മാര് ഈവാനിയോസിന്റെ അനാഫുറ.
9) മാര് കൂറീലോസിന്റെ അനാഫുറ.
10) മാര് സേവേറിയോസിന്റെ അനാഫുറ.
11) സാറൂഗിലെ മാര് യാക്കോബിന്റെ അനാഫുറ.
12) മാഗൂബിലെ മാര് ഫീലക്സീനോസിന്റെ അനാഫുറ.
13) മാര് ദീവന്നാസിയോസ് ബര് സ്ളീബിയുടെ അനാഫുറ.
ഇതില് അവസാന 4 പേരൊഴികെ ആരും സുറിയാനി ഓര്ത്തഡോക്സ് സഭയുമായി യാതൊരുബന്ധവും ഇല്ലാത്തവരാണ്.
യൂലിയോസും, സൈറ്റസ്തൂസും റോമിലെ മാര്പ്പാപ്പമാരായിരുന്നു.
ഈവാനിയോസ് കോണ്സ്റ്റാന്റിനോപ്പിള് പാത്രികീസും കൂറീലോസ് അലക്സാന്ത്യന് പാത്രികീസുംആയിരുന്നു.
ഇവരുടെ അനാഫുറകള് സുറിയാനി ഓര്ത്തഡോക്സ് സഭ ഉപയോഗിക്കുന്നത് റോമന് പോപ്പിനോ , അലക്സിന്ത്യന്, കോണ്സ്റ്റാന്റിനോപ്പിള് പാത്രികീസുമാര്ക്കോ വിധേയപ്പെട്ടു നിന്നു കൊണ്ടാണോ?